Marijke van Eijkeren - Fotograaf
Home | Galerie | Blog | Routes | Publicaties | WerkAanDeMuur | Over mij | Contact

Blog 2020

Juli 2020

Wandeling park Huis Doorn

park huis Doorn

Altijd leuk om het bezorgen van mijn boek 'Kromme Rijn: het landschap' te combineren met een wandeling. In Doorn ligt vlak bij het winkelcentrum Huis Doorn. In het park van het landgoed kun je vrij wandelen. De Duitse keizer Wilhelm II heeft hier na de Eerste Wereldoorlog gewoond. Hij had asiel aangevraagd in Nederland. Zijn hobby was bomen omhakken, maar gelukkig plantte hij er ook bomen voor terug. Een rondwandeling is ruim 2 km lang, maar je kunt hem verlengen door de binnenpaden erbij te nemen.

poortgebouw huis Doorn

Je betreedt het park via het poortgebouw aan de Langbroekerweg. Anders dan je misschien zou denken is het pas 100 jaar oud. De Duitse keizer verplaatste de ingang van het landgoed en verving de tuinmanswoning die daar stond tot dit gebouw in neo-renaissance stijl.

Maartenskerk

Aan het begin van de wandeling kun je een blik werpen op de Maartenskerk. Het is de oudste kerk van de provincie Utrecht, gesticht in 1180. Al in de negende eeuw stond op deze plek een houten kerkje.

huis Doorn

Huis Doorn is omgeven door een gracht. Al in de negende eeuw stond hier een gebouw, maar het is verschillende keren totaal vernieuwd.

park huis Doorn

park huis Doorn

 

Het park rond Huis Doorn is aangelegd in Engelse Landschapsstijl. Kenmerkend daarvoor zijn de bochtige paden, de waterpartijen en onverwachte doorkijkjes.

park huis Doorn

Wilhelm kapte graag bomen. Gelukkig zijn ze niet allemaal gesneuveld.

rozentuin Huis Doorn

In contrast met de Engelse Landschapsstijl is de rozentuin die in een geometrisch patroon is aangelegd. De tuin was er al voordat de Duitse keizer het landgoed kocht. Hij heeft de tuin aangepast en genoemd naar zijn overleden vrouw: Auguste Victoria Garten.

duiventil Huis Doorn

De duiventil op het grote grasveld stond oorspronkelijk op walvisribben. De open ruimte eronder was vooral praktisch. Zo kon de vruchtbare duivenmest gemakkelijk opgevangen worden in een kruiwagen. De mest werd gebruikt in de tabaksteelt die op de Utrechtse Heuvelrug populair was. Alleen de adel had het recht om een duiventil te bezitten.