December 2024
De Wassenaarse Slag op Kerstochtend
Het jaar eindigt donker en grijs. Ook Eerste Kerstdag is er geen straaltje zon te zien. Toch besluiten we om de traditie op te pakken en eerste kerstdag een strandwandeling te maken bij de Wassenaarse Slag. Het werd een fantastische wandeling. Het strand lag vol zeesterren, zee-egels, mesjes en andere schatten van de zee. Gezien het weer en het doel, lekker samen genieten van een wandeling langs de zee, had ik de camera thuis gelaten. De telefoon bleek een goed alternatief. Zo heb ik ook de eerste les van de Inspiratiecursus Kerstvakantie van Natuurfotografie in praktijk kunnen brengen.
De opdracht van de eerste les was een onderwerp naar keuze fotograferen met de drie E's van de Raakfactor in je achterhoofd: emotie, essentie en eenvoud. Wat mij raakte en verwonderde was het strand vol dood leven uit de zee: de eerste E. Na een paar overzichtsfoto's besloot ik de schoonheid van al die prachtige zeediertjes in beeld te brengen. Van bovenaf gefotografeerd leverde dat mooie stillevens op.
Zeesterren, een dode vis, maar ook kleine elementen van afval waarmee de zee is vervuild. De tweede E, essentie: kenmerken, schoonheid, leefomgeving... Heel bewust heb ik hier niet over nagedacht, het is een tweede natuur geworden.
Een andere compositie uitgeprobeerd: de derde E van eenvoud (compositie, belichtingsdriehoek en nabewerking). Alle aandacht naar de dode vis. Met mijn echte camera had ik hier uren zoet kunnen brengen. Maar daarvoor kwamen we vandaag niet naar het strand. Nu moest ik me beperken tot een paar snelle shots, maar met evenveel plezier gemaakt. Over de instelling van de camera hoefde ik ook niet lang na te denken al zitten er op de camera van de telefoon wel een paar keuzen.
Al die aangespoelde dode zeediertjes zijn weer voedsel voor de vele meeuwen en strandlopertjes die op dit zeebanket waren afgekomen. Met mijn camera met telelens had dit mooie beelden opgeleverd. Met de beperking van mijn telefoon toch een beeld van het resultaat van dit eetfestijn: een vis waar een paar flinke happen zijn uitgenomen.
Bij de nabewerking heb ik de foto's iets donkerder gemaakt en de uitsnede aangepast. Bij een enkele foto gaf een vierkante uitsnede een mooi beeld. Voor een serie vierkante foto's had ik me daar bij het fotograferen op in moeten stellen.
Ik kwam ogen te kort en heb vast heel veel mooie vondsten over het hoofd gezien. Deze zeester viel me op. De zeediertjes die nu op het strand liggen leven op een laag niet ver uit de kust. Een sterke aanlandige wind kan de bodem loswoelen waardoor de zeesterren en ander leven in die laag hun houvast kwijtraken. Heeft deze zeester zich op het laatst nog vastgeklampt aan het skelet van een zee-egel?
Deze, nog gave, platvis, lijkt te willen snoepen van de arm van een zeester.
Een blauwe haarkwal op een zeester? Of is het toch een stukje plastic?
Een bijna gave krab. Het lijkt of hij net nog in actie is geweest en een plotselinge dood is gestorven. Bij uitzondering van voren gefotografeerd. Dat gaf bij dit onderwerp toch het mooiste en meest passende beeld bij het verhaal dat ik wilde vertellen.